Kleszcze najczęściej wywołują chorobę zwaną boreliozą, ale mogą również powodować kleszczowe zapalenie mózgu. Borelioza jest chorobą przewlekłą, która może doprowadzić nawet do śmierci, dlatego nie można bagatelizować jej objawów, które niestety często są trudne do rozpoznania. Zakażenie boreliozą następuje w momencie ukąszenia przez kleszcza zarażonego boreliozą (szacuje się, że jest ich około 20%). Warto zatem umieć rozpoznać odpowiednio wcześnie objawy towarzyszące np. boreliozie, aby szybko podjąć odpowiednią profilaktykę.
Prawidłowe wyjmowanie kleszcza!
Kleszcza nie należy wyjmować rękami, zgniatać go, wyciskać lub przypalać. Niewskazane jest oprócz tego smarowanie go tłuszczem lub środkami dezynfekującymi. Takie zachowanie co prawda może zabić kleszcza, ale jednocześnie spowodować, że jego ślina wraz z zawartością układu pokarmowego dostaną się do rany. Zawarte w nich drobnoustroje, przedostaną się do krwi i mogą tylko pogorszyć sytuację. Do usunięcia kleszcza najlepiej jest użyć zakrzywionej lub zwykłej pęsety. Kleszcza należy uchwycić jak najbliżej skóry, za jego główkę i jednym, delikatnym, ale jednocześnie stanowczym ruchem, pociągnąć w górę. Po wyjęciu kleszcza, należy sprawdzić czy został on wyjęty w całości, najlepiej kładąc go na kartce papieru. Następnie trzeba go czymś zmiażdżyć lub dokonać jego spalenia, natomiast miejsce na ciele, w którym się znajdował – zdezynfekować. Najlepiej jest użyć do tego spirytusu i po takiej operacji założyć na ranę gazik. Jeśli napotkamy na trudności związane z usunięciem kleszcza i pomimo licznych prób nie jesteśmy go w stanie wyjąć lub w ranie pozostały jego pozostałości, należy jak najszybciej zgłosić się na pogotowie lub do najbliższego lekarza.
Jak rozpoznać boreliozę?
Najbardziej charakterystycznym objawem jest rumień wędrujący. Występuje w miejscu ukąszenia kleszcza od 3 dni do 3 tygodni po zarażeniu się boreliozą. Cztery tygodnie później jednak znika (niezależnie od tego czy podjęte zostało leczenie). Najpierw jest rozchodzącą się promieniście czerwoną plamką, z jasnym środkiem. Przypomina oko (stąd jego potoczna nazwa "bawole oko") lub tarczę o średnicy ok. 5 cm. Powiększa się, aż w końcu zaczyna zanikać i po miesiącu nie ma po nim śladu. Oprócz rumienia występują stany podgorączkowe lub gorączka, dreszcze, bóle głowy, stawów.
Dlaczego tak ciężko jest wykryć boreliozę?
Badania serologiczne krwi polegają na wykrywaniu przeciwciał IgM i IgG przeciw Borrelii. Najczęściej do wykrywania boreliozy wykonuje się testy serologiczne, które wykrywają przeciwciała IgM oraz IgG przeciw Borelii. Niestety przeciwciała te pojawiają się w surowicy dopiero kilka tygodni po zakażeniu, gdy choroba jest w trakcie rozwoju. Co gorsze, bakterie mogą się przenosić (z krwi do płynu stawowego lub centralnego układu nerwowego), a wtedy stężenie przeciwciał we krwi spada. Zdarza się więc, że u chorych, mających żywe krętki w organizmie, wynik badania jest ujemny, dlatego żaden z dostępnych testów nie może w 100% wykluczyć ani potwierdzić tej choroby.
Najdokładniejszą diagnozę daje PCR, ponieważ metoda ta nie jest powiązana z przeciwciałami.Polega ona na poszukiwaniu (we krwi lub moczu, płynie stawowym lub mózgowo-rdzeniowym) DNA bakterii. Można je zrobić w kilku miejscach w Polsce już kilka dni po ukąszeniu. Najczęściej diagnoza stawiana jest na podstawie objawów klinicznych, po wykluczeniu innych schorzeń. Często borelioza, zwłaszcza przewlekła, jest mylona ze stwardnieniem rozsianym, nerwicą, reumatyzmem, fibromialgią, toczniem rumieniowatym.
Jak leczyć?
Leczenie boreliozy opiera się tylko na zastosowaniu antybiotyków i odbywa się przede wszystkim w dwóch formach. Jedną z metod jest leczenie doksycykliną, drugą zaś – podawanie wielkich antybiotyków. Jeżeli chodzi o leczenie doksycykliną, to stosuje się je przeważnie podczas wczesnej fazy boreliozy i trwa ono około trzech tygodni. Ta forma terapii daje chorym duże szanse na wyleczenie, a jej jedynym skutkiem ubocznym jest zniszczenie flory bakteryjnej jelit, co jednak jest odwracalne. Druga metoda - intensywna antybiotykoterapia - jest bardziej popularna, przynosi lepszy skutek, ale jest mniej bezpieczna dla organizmu chorego. Tak wielkie dawki antybiotyków stosowane przez dłuższy czas mogą poczynić w organizmie trwałe spustoszenia, o wiele większe niż sama choroba!
Aby całkowicie wyleczyć boreliozę i pozbyć się w 100% krętków chorobowych, nie wystarczą same antybiotyki, należy mieć również wysoką odporność. Zatem, gdy nie możemy poszczycić się odpowiednim stopniem odporności, należy się wesprzeć dostępnymi środkami, np. syberyjskim żeń-szeniem lub tajemniczym Cat's Claw. Równie dobry efekt można uzyskać pijąc naturalny sok z aceroli lub stosując preparat o wysokiej zawartości witaminy C.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz